Ik had met mezelf afgesproken dat ik me nergens meer druk om hoef te maken. Niet om mensen die geloven dat de aarde plat is, dat de maanlanding in een studio is gefabriceerd en dat Covid-19 helemaal nooit bestaan heeft maar een complot is om het volk onder de duim te houden.
Helaas, waar ik me ongelooflijk over opwind is dat mijn fijne, seculiere Nederland bedreigd wordt door gelovigen. Ik ben in de jaren 50 opgegroeid in een stad. De bovenburen waren zwaar gereformeerd en gingen op zondag twee maal naar de kerk. Verder heb ik nooit iemand over godsdienst gehoord. Men was van huis uit wel wat. Nederlands Hervormd of zoiets maar niemand deed er wat aan.
In de jaren 60 vielen jongeren massaal van hun geloof af en werd God doodverklaard. Als ik de verhalen hoor van vrienden die katholiek zijn opgevoed hoor, verbaas is me altijd over de wreedheid, hypocrisie en perversiteit van de Dienaars God. Priesters en nonnetjes. Bovendien zijn die kinderen met een misplaatst schuldgevoel opgezadeld. En alles wat je de eerste jaren van je leven aan onzin aangepraat is, gaat nooit helemaal weg.
De enige keer dat ik vernam dat gelovigen in Nederland gekwetst waren, was in de jaren 60 toen in het tv-programma Zo Is Het Toevallig Ook Nog Eens Een Keer, men de televisie heilig verklaarde en zogenaamd aanbad als ons Nieuwe Opperwezen. Van satire begrijpen gelovigen niets. Dus kregen de programmamakers, met name Mies Bouwman, een gebaksdoos opgestuurd met een drol er in.
En je had ook nog het Ezelsproces tegen Gerard Reve. Als je niet weet wat dat was, google het even. Geloof was een soort restgedrag uit de tijd dat men kindersterfte zag als straf van God in plaats van gebrek aan hygiene en medische kennis. Bij onweer zouden de Goden boos zijn.
Op YouTube zag ik Nederlands nieuws langskomen. Een of andere provocateur wilde de koran verbranden. Het commentaar op dat bericht van moslims: dat kon niet. Dat moest verboden worden. En als het toch zou gebeuren, zou dat eens ernstige consequenties kunnen hebben. Lees: geweld. De Arnhemse burgemeester is toevallig een moslim en ik dacht: 'Als hij in gaat op die eis wil ik niet meer in Nederland wonen.'
Zo'n burgemeester van Arnhem moet de bedreigingen met geweld onmiddellijk de kop indrukken. Jouw geloof geeft je geen speciale rechten. Dat dringt maar niet tot ze door. Op de dag dat daar aan toegegeven wordt is Nederland geen vrij land meer en ben ik weg. Het hellende vlak richting islamitische maatschappij.
Wanneer maakt men duidelijk aan de mensen die van oorsprong uit niet-westerse landen komen, dat je in de winkel een boek mag kopen en dat gaat verbranden omdat je er misschien gelukkig van wordt, gewoon toegestaan wordt. Of het nu een heilig boek is of het oeuvre van Annie M.G. Schmidt. Geen enkele wet die dat verbiedt. Misschien zou men moeten leren niet zo overgevoelig te zijn.
Waar maak je je druk om. Hoe kun je nu gekwetst zijn als jij God aan je kant hebt en die ongelovigen voor eeuwig zullen branden in de hel. Ik weet niet wat men in de inburgeringscursus leert. Of op school bij maatschappijleer. Punt 1 zou moeten zijn: Iedereen is gelijk. Man, vrouw, homo, hetero. Punt 2: Nederland is een seculiere samenleving. Dat betekent dat je mag geloven wat je wilt. Maar niet dat je speciale rechten kunt ontlenen omdat jij toevallig lid bent van die club. Je enige plicht is om je aan de regels van de wet te houden. Wat de een gelooft, vindt de ander volslagen waanzin. Dat is ieders goed recht en daar mag je nooit met geweld op reageren.
Ik ben doodziek van het feit dat Nederlandse moslims nog steeds denken dat hun geloof een uitzondering is. Dat er voor hen andere regels gelden. Alsof hun geloof boven de Nederlandse wet staat. Ik vind het stuitend dat moslima's hun schoonheid moeten verbergen. Een belediging voor de vrouw maar het is hun goed recht. Dat ze voor schut willen lopen, zou Jules Deelder zeggen
Geen enkele godsdienst bepaalt de regels in de Nederlandse samenleving. Staat en religie zijn gescheiden. Als je dat concept niet bevat, woon je in het verkeerde land.
Reacties
Een reactie posten