DE FEESTDAGEN

Ik zat net naar een Brits programma te kijken over het vieren van Kerstmis en Oud en Nieuw en de periode ertussen. Gepresenteerd door Britse acteurs en comedians. Vooral het vieren met je ouders of je schoonouders, wie doet wat, hoe laat mag je drinken en wat eten we. Sommige schoonvaders hebben een tijdschema op de koelkast geplakt waar men zich strikt aan moet houden. Als er gasten komen vraag je: 'Hoe was de reis? Kwan de trein op tijd? Was er veel verkeer? En hoe laat gaat de trein terug? Moet je overstappen?'.

Hoe laat mag je gaan drinken? Kerstmis kent geen grenzen. Om 8 uur neem je een Bloody Mary. Om 9 uur ga je over op champagne. En dan heb ik het over de ochtend. Iedereen is opgefokt, niemand vindt het echt leuk maar het hoort er bij.

Na Kerstmis een soort Staakt het Vuren tot Oud en Nieuw. Als kind vond ik alle feestdagen geweldig. Toen ik wat ouder werd en Nederland welvarender bakte mijn moeder niet alleen oliebollen op Oudjaarsdag. Op een gegeven moment propte je ook nog 10 bitterballen naar binnen. En in Nederland begint het verwarrende eten al met Sinterklaas. Mijn moeder deed alles pedagogisch verantwoord maar in de maand december kon alles. Eerst propte ik me vol met chocolade kikkers die de Sint in mijn schoen had achter gelaten. En op Sinterklaasavond gingen alle remmen los. Chocolademelk, banketstaaf, marsepein en een hele chocoladeletter H verdwenen in mijn mond. En ik zat al vol van strooiavond.

Met Oudjaar werd er ook geen normale maaltijd gekookt. Je vrat gewoon de hele dag door. Ik kan me herinneren dat ik weleens in snikken ben uitgebarsten halverwege de avond. De suiker, het frituurvet. Godzijdank dronk ik toen nog geen alcohol. 

Het vreemde is dat zodra ik het huis uit was ik nooit meer iets aan welke feestdag dan ook heb gedaan. Anderen organiseerden wat. Of ik ging nog naar mijn ouders. Maar ik heb nog nooit een kerstboom gekocht. Geen enkele traditie heb ik zelf behouden. Maar zelfs als je alleen bent tijdens de feestdagen, krijg je de drang om te veel te eten en te drinken. Niet dat ik er gelukkig van word. Het is dwangmatig en ik accepteer het als iets onvermijdelijks. Niets in huis halen werkt niet. Dan voel ik me helemaal ongelukkig. Een fles cava en een soort kerststol. Of een zak pinda's. Daar ben ik gek op maar eet ik zelden omdat ik altijd de volgende dag denk: 'Had ik nou die zak pinda's maar niet opgegeten.' Dat ligt zwaar op de maag.

De lokale alcoholist maakt elk jaar hetzelfde kunstwerk; een stoere man

Pas op 2 januari voel ik me weer veilig. Godzijdank, alles is terug naar normaal.

Morgen vieren we Missy's 7e verjaardag. Ze is al 4 jaar bij me. Ze krijgt kalkoenfilet met worteltjes en paprika. Het regent hier vandaag. Zeer ongewoon. Bewolkte lucht.